Joanna Zinczuk-Zielazna, Pasja studiowania a samoregulacja, emocje i jakość relacji akademickich

  • egz.
  • Cena netto: 0,00 zł 0,00 zł
  • Niedostępny

Wydanie I,
Poznań 2021
Format 21x14,5 cm
ISBN 978-83-66666-83-2
DOI: 10.48226/978-83-66666-83-2
ss. 100

język: polski

Stephen William Hawking, myśliciel, wizjoner, wybitny fizyk teoretyczny, który specjalizował się w astrofizyce i kosmologii, w jednym z wywiadów udzielonych w 2010 r. powiedział, że „Nauka jest nie tylko uczniem rozumu, ale także uczniem romansu i pasji”. Ten niezwykły człowiek, autor wielu publikacji i niestrudzony popularyzator nauki, przez całe swoje dorosłe życie borykał się ze stwardnieniem zanikowym bocznym, chorobą, która stopniowo pozbawiła go władzy nad ciałem i głosem. Kiedy poznał diagnozę w wieku 21 lat, lekarze dawali mu zaledwie 3 lata życia. Ostatecznie przeżył kolejne 55 lat, wiodąc, jak twierdził, szczęśliwe życie, będąc osobą bardzo aktywną naukowo oraz publicznie, dokonując kolejnych odkryć, pisząc poruszające zbiorową wyobraźnię książki, np. Krótka historia czasu czy Wielki projekt. Twierdził, że o horyzoncie zdarzeń myślał nawet w chwilach, gdy kładł się spać, dodając z humorem, iż ze względu na niepełnosprawność był to dość czasochłonny proces. Naukowa pasja pozwalała mu przezwyciężać poważne zdrowotne przeszkody, podtrzymywać motywację do niestrudzonej pracy oraz pogodę ducha, rozwijać owocne relacje interpersonalne powstające zarówno na gruncie naukowym, jak i prywatnym.
Choć w beletrystyce naukowcy przedstawiani są zazwyczaj jako pozbawieni emocji pracoholicy lub dziwacy, w rzeczywistości większość z nich to pasjonaci napędzani ciekawością, poszukujący czegoś, czego nikt przed nimi nie zrozumiał lub nie zobaczył. Życiorys Hawkinga wskazuje, że ważnym momentem w kształtowaniu się jego pasji do matematyki i fizyki był czas studiów uniwersyteckich. Wcześniej dobry, choć niewyróżniający się uczeń, podczas studiów na Uniwersytecie Oxfordzkim, a następnie w Cambridge, ujawnił swój niezwykły sposób myślenia a jego zainteresowania stopniowo ewoluowały (Ferguson, 2013). Odnalezienie obiektu pasji często ma miejsce w okresie adolescencji i może być częścią procesu konstruowania tożsamości. Zainteresowania mogą determinować wybór studiów czy zawodu, wzbudzane i rozwijane na różnych etapach edukacji stanowią ważny składnik procesu kształcenia (Hauziński, 2016; Hidi, Renninger, 2006). Według Roberta Valleranda (2015) pasja implikuje coś więcej niż zainteresowanie określoną aktywnością czy zjawiskiem. Pasja oznacza kochanie aktywności, nadawanie jej szczególnego znaczenia, poświęcanie jej wiele czasu, traktowanie jako części własnej tożsamości. Można mieć wiele zainteresowań, ale zwyczajnie nie da się mieć więcej niż jednej czy dwóch pasji.

(ze Wstępu)

Publikacja dostępna online w formacie pdf w poniższej zakładce: Załączniki

Załączniki

Zobacz Pobierz
spis-tresci.pdf (218.8 KB)
joanna-zinczuk-zielazna-pasja-studiowania-a-samoregulacja-emocje-i-jakosc-relacji-akademickich-edycja-online.pdf (1.2 MB)

Polecane produkty